کابل

چاته به څنګه چاته څنګه ښکاری زما دی هر زخم تکور کابله
ستا دی لوګو او دی ګردونو قربان زما دی دواړو سترګو تور کابله
دا چی په خپل ښایست نازونه کوی
څنګ کی پغمان په شان دری لری ته
دی حسن سر دی چاته ټيټ نکړ
لو درانه ټکری هسکی شملی لری ته
ستا دی ښایست راز په غرورکی پروت دی
اواز دی تلی لور په لور کابله
په خپلو خړو غرو مغرور کابله
په ساده ګی سینګار دی بل نپریګدی
په تور پيکی دی خړه ګردونه پراته دی
بل ګلان په خپل اوربل نپریګدی
دی تاج محله راته خه خکاریګی
ستا د دی غړو خټو کور کابله
یی زخمی شوی خو ټيټ شوی
نی نن دی په وچو شوندو بیا وخندل
دی تاریخ پانی دی پيکه نشولی
دی غیرت نوم ته دی دنیا وخندل
شیرزاد دی خوی او خواص خه پيژنی
سوک دی خوړی نشی په زور کابله