42

ای دختر کابلی بنازم به قدت

از کتاب: راگ هزره ، فصل حبیب قادری ، بخش ،
حبیب قادری

ای دختر کابلی بنازم به قدت
آهسته و بی صدا بیایم د برت
دارم همه شب خاطر به تو ولی
عمریست که دور افتاده ایم از نظرت

چک چک زدن و چرخ زدنایت مره کشت
وای نخره نکو ناز و ادایت مره کشت
من ندیده ام در تمام عمر سیال ترا
راه گشتنه کایت، طرز نگاهت مره کشت

چشمان تو دریچهء ناز است صنم
تو باغ تجملی سیمین بدنم
از برگ گل سفید تراشیده ترا
خود گو چسان از تو دل و دیده کنم