ای تمام هســــــــت و بودم

ای تمام هســــــــت و بودم ای ربوده عقل و هوشم
بنگر بیــــــــا که سوزم ز غــــم عشق خموشم

تویی آرزوی قلــــبــــم ز تمــــــامِ زندگانی
بی تو بی خود و خرابم بی نوا و غم بدوشم

گرچه با همیم و لیــــــــــکن ، ز تو دور و دور و دورم
چو میــانِ آه و اشــک و غـــم و درد و نالـــه جوشم

مددم بکن خــــــــــــــدا یا ، که نمیرم از فراق اش
که توان دیگرم نیست زغمش ســـــــــیه پوشم.