جنبش های دیگر تاخروج استاد سیس
از شورش های مردم افغانستان که بعد از قتل بو مسلم بر خلاف سلطۀ عباسیان روی داد, سرزمین سیستان نیز بی بهره نماند, و طوریکه در سابق گفتیم در سنه ۱۳۸ هـ سلیمان بن عبدالله کندی بعد از جنگ فراه بر سیستان دست یافته بودع و چون خبر های نارامی این سرزمین ب منصور رسید, هنادی السری را به حکوکت سیستان فرستاد.
هنادی و سلیمان در جائیکه به لشکر سلیمان شهرت داشت فراهم امدند و دیدند که اتش شورش و انقلاب در سرتاسر این سرزمین زبانه میزند و این حرکت را مردی بزرگ زادۀ از روستای رون و چول سیستان قیادت می کند که نام او حضین بن رقاد است و مردم بسیار در پیرامون او جمع شده اند.
در سنه ۱۴۱ ه هنادی سلیمانرا به پیکار حضین گماشت او در جنگی حضین را بکشت , و در مرز های رخد(قندهار کنونی) هم حربها کرد, ومالی فراوان گرد اورد و به سر لشکر سیستان فرود آمد ولی بین این دو حکمران تازی نیز موافقتی دست نداد و باهم در اویختند. ملیون سیستان برای انتقام حضین, سلیمان را بگرفتند و از هناد یاوری کردند تاکه منصور مجبور گشت, برای سرکوبی هناد حکمران دیگری را در اخر ۱۴۱ هـ بر سیستان گماشت که زهیر بن محمد ازدی باشد.
زهیربه مجرد ورد به سیستان با هناد جنگ کرد و اورا بکشت و سلمیانرا همانطور در بند نگهداشت, و شجاع بن عطار را با سپاهی بزرگ به سند فرستاد,و او دران جا غزو کرد و مال بسیار و پیلان بایورد و چون با زامد با زهیر خلاف آورد و در شهر باهم جنگیدند تا در آخر بسعی زیاد بن همام راسبی در محرم ۱۴۴ هـ صلح کردند.
خلیفه منصور عباسی چون کار این سرزمین را مشکل دید, درین باز مردی مشهور و بزرگ معن بن زایدۀ شیبانی را که در حرکت راوندیان خلیفه را از خطر مرگ نجات داده بود, در صلۀ این خدمت بر سیستان والی گردانید و او در شعبان ۱۵۱ به سیستان آمد و طوریکه در شرح احوال رتبیلان زابلی در فصل اول نوشتیم در رخد( قندهار کنونی ) بارتیبلان در اویخت ولی باوجود بخشش و کرمی که داشت ملیون اورا دوست نداشتند و هنگامیکه در بست در کاخی که برای او ساخته بودند در بزم میخواری بر بام آن نشسته بود, مردم انجا هنگامه کنان درامدند و شکم اورا بدریدند و در بست مدفون شد و کان ذلک: پنجشنبه ۸ ذیحجه ۱۵۲ هـ۱
یعد از مرگ معن در سیستان هنگامه و آشوب باقی ماند و تا سال وفات منصور خلیفه عباسی اوضاع انجا آشفته بود.
۱-تلخیص از تاریخ سیستان ص ۱۴۵ ببعد.