هدایت بدخشی
از کتاب: تاریخ افغانستان در عصر گورکانیان (تیموریان) هند
نامش خواجه محمد صدیق و‌متخلص به هدایت از اکابر مصاحبین حضرت مجدد است، که در جوانی از کشم بدخشان به هند رفت و در حضور عبدالرحیم خان خانان راه یافت، و اشعار نغز می سرود، و بر وزن مثنوی مولانای بلخی و خسرو و شیرین مثنویاتی را منظوم کرد ودر دهلی در شوال (۱۰۵۰ه) از جهان رفت ازوست:
ز مرگ خویش شنیدم بنای عیش آمد
زهی خدا که کند مرگ را پیامبر من (۲۸۷)