فعل معلوم و فعل مجهول
از کتاب: دستورزبان فارسی دری
، فصل زبان
، بخش دستور تشریحی زبان
فعل لازم همیش به صورت معلوم و فعل متعدی به دو صورت معلوم و مجهول به کار می رود.
در فعل معلوم کننده کار یا پذیرنده حالت معلوم است که اول شخص است ، دوم شخص یا شخص یا سوم شخص ، یک تن یا چند تن . در فعل مجهول ، فاعل معلوم نیست ، مانند :
کتاب خوانده شد = فعل مجهول
گپ گفته شد = فعل مجهول
نامه نوشته شد = فعل مجهول
کتاب را خواندم = فعل متعدی معلوم .
گپ را گفت = فعل متعدی معلوم .
نامه را نوشت = فعل متعدی معلوم .