دِه به معنای بزن
از کتاب: زبان د آری
این واژه هم از واژه های طرد شده از زبان نوشتار است.
در زبان دری کابل دِه به معنای بزن بکار میرود و دیش = ده اش = بزن اورا نیز در گفتگوی روزمره کاربرد دارد . از صیغه های دیگراین فعل« دی یُم » به معنای بزنم نیز مستعمل است . و ده بزن به معنای هرج مرج استعمال می شود.
این صیغۀ امر« ده » درشاهنامه نیزآمده است :
کزایران ده وداروبانگ خروش
فراوان زهرشب فزون بود دوش
یا
برآمــــــــد زناگه دِه وداروگیر
درخشیدن تیغ وبـــــــــاران تیر
اسدی توسی نیز درگرشاسپنامه گفته است:
بــرآمد دِه وگــیر هــردو ســپاه
بــرآمیخت باهــم سپیــد و سیــاه