الرابع کی لهراسپ

کی لهراسپ الجبار از بنو اعمام کیخسرو بود. کیلهراسپ بن کیمش بن شاهزاد بن فرخان بن خد یو بن ارش شاه ، بن گود رز ، بن طهماسپ بن کشن ابن کیکاوس ( ۱ ) .

چون کیخسرو خواست که از خلق عزلت گیرد ، و ترک پادشاهی کند، اصناف خلق که در ممالک عجم بودند جمع شدند، همه نوحه کردند و تضرع نمودند، تا در میان خلق باشد، کیخسرو اجابت نکرد خلق گفتند : مارا از پادشاهی چاره نباشد بر سر ما یکی خلیفه و پادشاه کن انگاه عزلت گزین ! کیلهراسپ را بر سرایشان پادشاه کرد، و او را بر تخت نشاند و نگین بدو سپرد و خود عزلت گزید. 

کی لهراسپ پادشاه بزرگ و جبار بود، و رسم دیوان مشاهره حشم او نهاد و خود را تختی از زر بساخت ، و بجواهر نفیس آنرا مرصع کرد، و در خراسان شهر بلخ بساخت و به بلخ آمد، و آنرا مدینة الحسنا نام نهاد و دارلملک آنجا ساخت و ملوک روم و هند او را منقاد شدند، و با خلق روزگار نیکو کرد، و سرا پرده و خرگاه ائین نهاد، و سنحاریب ( ۳ ) ملک را لشکرکشی داد و این سنحاریب ملک موصل و بابل بود قصد شام کرد، که  ملک شام پای شکسته بود، تا ملک شام را بگیرد . منجمان و عالمان او را منع کردند بخت نصر سپه سالار او بود، او را منع کرد، گفت ایشان نشنود ، اشعیا پیغامبر در میان شامیان بود دعا کرد، لشکر سنحاریب همه هلاک شدند . سنحاریب با بخت نصر گرفتار شدند و خلاص یافتند .صد و بیست سال از ملک لهراسپ بگذشت،  گشتاسپ که پسر او بود بفرمان پدر بر تخت نشست و لهراسپ بعبادت مشغول شد، تا آنگاه که ارجاسپ او را بکشت .