آریائیان
در حدود ٢۵۰۰ ق،م یک جمعیت بزرگ انسانان سفید پوست آریائی در سرزمینی که آریانا ویجه نام داشت و در وادی های شمال آمو واقع بود، در حالت کوچی گری و رمه داری زنده گی میکردند و چون عدد ایشان فراوان گشت، به صفحات جنوب آمو و سرزمین باختر گذشته، و در دامنه های شمالی و جنوبی هندوکش ساکن شدند.
این مردم به سبب زیادت نفوس و قبایل، هجرتی به شرق نموده و از دریای سند به وادی های وسیع هند شمالی گذشتند، و مدنیتی را درآن سرزمین تشکیل داده اند، که در چهار کتاب قدیم (ویدا)منعکس است.
و بنابرین آثار" مدنیت ویدی " گوئیم، که در حدود ۱۴۰۰ ق،م وجود داشت، و در همین کتابهاست که نام های برخی ازقبایل بزرگ افغانی مانند پکتها (پشتون) الینا (مردم شمال لغمان و نورستان) و غیره ذکر گردیده و ما میتوانیم وضع مدنی و فرهنگی زبان و حیات مردم قدیم افغانستان را از این کتب معلوم نمائیم ، و چهار وید عبارتست از ریگ وید، سام وید، اتهروا وید، یجور وید که قدیم تر همه ریگ ویداست. و در ان نام های بسا کو ها و مواقع جغرافی و رجال و پادشاهان و قبایل افغانی آمده است.