سلطان قندهاری

از شعرای عصر اکبری است که مسکنش موضع سپلک (سپکلی) قندهار و با ملا قاسم کاهی کابلی شاعر هموطنش در هند محشور بود، بداونی گوید که سلطان طبعی بشعر بغایت مناسب داشت و سالها در دکن و دیگر بلاد هند سیاحت کرد و در معرکه های دکن شامل بود از وست : 

هر که دل را صدف سرا آلهی دانست 

قیمت گوهر خود را بکماهی دانست 

در جواب این مطلع غزالی که : 

زاهدان عرفان بدلق و سبحه و مسواک نیست 

عشق پیدا کن که اینها داخل ادراک نیست 

چنین گفته : 

گر بدل دارد رقیب از ما غباری باک نیست 

روشن است این پیش ما کائینۀ او پاک نیست (۱۰۴