دادیکی ها Dadicae یا تاجیک ها

هرودوت محل اقامت ایشان را در پکتیکا قرار میدهد و ازین معلوم میشود که یکی از شعب پکتى ها "پختون ها" بودند و با گنداری ها باشندگان صفحات شرقی آریانا تماس و پیوستگی داشتند از "دادیک ها" به عنوان دادیک کس دیگر نام نبرده ولی استرابو از قومی به اسم "در دی"Derdae  و بطلیموس بنام "دا رادر ی Darradraee یا "داراندى" تذکار داده اند و احتمال زیاد میرود که مقصد ازیک قوم باشد.

بطلیموس خاک مسکونه "دارا دری ها" را در شمال غرب "در انجیانا" بین آریا "ولایت هرات" و اراکوزیا "ولایت قندهار" قرار میدهد و میگوید در حصه که بطرف ف "آریا" افتاده "داراندی Darrandai " و در حصه که بطرف اراکوزی واقع شده "بکتریوا Bactrioi" بود و باش دارند و خاک بین آنها به "تا تا کنه Tatakenê" موسوم است "راولسن" در ضمیمه کتاب ۷ حصه اول  جلد چهارم تاریخ هرودوت خود شرح داده میگوید: احتمال دارد که در عصر جغرافیه نگار یونانی مصری به این منطقه مهاجرت نموده باشند ولی خاک اصلی آنها بیشتر بطرف شرق در حدود غزنی و اطراف رود خانه آن بود و یا بکدام حصۀ دیگر دامنه های پار و پا میزوس مسکن داشتند و با گنداریها مجاور ودرتماس بودند.

این "دادیک ها" که مولفین یونانی و لاتینی از آنها یاد کرده اند از قبایل قدیم و از شاخه های آریائی این کشوراند که امروز بنام "تاجیک" یعنى به همان نام یاستانی خود در نقاط مختلف آریانا زندگانی میکنند و از قدیم ترین زمانه ها تا امروز باسایر قبایل مسکونه آریانا بکمال همرنگی و هم آهنگی زیست کرده اند.

اندرۀ برتلو میگوید که اسلحه "داد یک ها" شبیه به باختری ها داد یک ها یا تاجیک ها عبارت از همین مردمانی هستند که در زبان زند "آریانا" بیشتر مرکز ثقل آن صفحات جنوب کشور بود بنام داکیو Daqyou  یاد شده اند یعنی کسانیکه بیشتر به زمین و کشت و زراعت علاقه داشتند. ملاحظه مینمائید که کلمۀ دهقان از همان کلمه "داکیو" بمیان آمده است. دهقان در قرون اول اسلامی بلند ترین عنوان نجابت و فضلیت بشمار میرفت.