الرابع مندر ابرهه
از کتاب: طبقات ناصری (جلد ۱/۲)
، فصل طبقه ۶
، بخش تبایعه
01 January 1280
و برادرش افریقیس بن ابرهه بمرد ، مندر بعد از برادر به تخت نشست، و او را ذو الاذعار ( ۲ ) لقب شد، و سبب این لقب آن بود: که لشکر ببلاد نسناس ( ۳ ) برد ، و آن جماعت خلقی اند: که گردن و سر ندارند و چشم و دهان ایشان در سینۀ ایشانست ، سیاهان در آخر مغرب و جنوب اند. مندر لشکر بدان بلاد برد ، و آن طرف را بزد، و از ان خلق بردۀ بسیار آورد، خلق آن بدیدند، ترسی و هیبتی از ان در دل خلق افتاد، او را ذو الاذعار لقب کردند او هم در عهد منوچهر بود، و او را مطیع بود،و مدت ملک او بیست و پنج سال بود ( ۴ ) و الله اعلم بعوالم الهدی