عبدالکریم of

مشهور به کریمداد پسر درویزه است، که به کمالات صوری و معنوی آراسته و‌حصص متفرقۀ مخزن را جمع کرده، و بهمان سبک دران تزئیداتی هم کرده است، وی در عالم عرفان شهرت داشت، و در معارج الاولایت و کتاب خلاصة البحر اورا (محقق افغان) می نامند، مفتی غلام سرور لاهوری و رحمان علی هم اورا ستوده و مراتب علمی و عرفانش را خیلی بلند نشان میدهند ووفاتش را در سال (۱۰۷۲ه‍) مدفن اورا در علاقۀ یوسفزی می نویسند(۱۳۳) از تعلیقاتی که کریمداد بر مخزن پدر نمود, پدید می آید که وی در سبک پدر اصلاحاتی کرد و شعر نیم منظوم و نیم مصنوعی پشتو را بسبک عروضیان نزدیک ساخت، علاوه بر آن از جنبۀ افکار و معانی نیز جمعی از اصلاحات تصوف و شعر عرفانی را در پشتو آورد و شعر عشقی را هم سرود، از نوشتۀ خود کریمداد بر می آید که وی بطرف هند مسافرت هما نمود و مدتی را در آگره گذرانید(۱۳۴)