القایم بامر الله

ابو جعفر محمد بن احمد القادر بالله است. و اندر سنه ثلث و عشرین و اربعمائه بخلافت بنشست و سخت پارسا و خویشتن دار بود، و خدای ترس، و همیشه به تعبد مشغول بود، و هرگز رسم نداشت بفسق و فجور و غیبت کردن و چون خلاقت بروی راست شد، اول کاری که کرد عهد خراسان بنزدیک امیر بوسعید مسعود بن یمین الدولت رحمهاالله فرستاد، و بروزگار او خراسان بشورید، و ترکمانان بیرون آمدند، و بیشتر از شهر های خراسان ویران کردند. و چون قایم این حال بشنید، نامه نوشت بناصردین الله تا آنرا تدارک کند.