عدم طبقات و کسبت در آریانا

آریائی ها در دورۀ حیات خود در باختر و زمانی که در جنوب و شرق آریانا مستقر بودند (کست) یا دسته بندی های اجتماعی را که بعدها در هند تولید شد نمیشناختند یعنی مفهوم طبقات روحانیون و جنگجو ودها قین و تودۀ عوام در بین ایشان وجود نداشت و علت آنهم این بود که هنوز عوامل و موجبات ظهور تفرقه بمیان نیامده بود و علتی در بین نبود که روحانیت و عسکریت و دهقانی از هم تمیز شود و همۀ آن در حقیقت کار همه کس بود. طوریکه در مبحث خانواده دیدیم پدر هر خانواده پیشوای روحانی کانون کوچک خویش شمرده می شد تعمیل مراسم قربانی و خواندن سرود های مذهبی همه کار او بود بناء علیه هر پدر آریائی مرد روحانی بود که بکمال شفقت و مروت وظایف مذهبی را با عاطفۀ پدری یکجا اجرا میکرد اگرچه در جملۀ حواشی شاه یک عده روحانیون بودند و مخصوص یکنفر مشاور مذهبی او شمرده می شد که در وقت آرامش عوض شاه مراسم قربانی را اجرا میکرد و هنگام جنگ با قرائت اوراد مذهبی زمینۀ فتح را فراهم مینمود ولی باز هم طوریکه طبقۀ برهمنا در هند از سائر طبقات مجزی بود. در آریانا شکل طبقه مخصوصی بخو دنگر فته بود بلکه میتوان گفت که در اثر همین وجود مشاوریت مذهبی بود که طبقۀ روحانیون دارای مقام بلند در جامعه شده و تا زمانه های بعد مفکورۀ اشتراک مساعی حکومت بارو خانیت باقی ماند همین طور عسکریت، درزها نیکه جامعه خانواده خانواده بوده و حیات اجتماعی بیشتر شکل ده نشینی داشته باشد آیا دفاع خانواده و قریه وظیفۀ تمام اهل خانواده و قریه نمیباشد از این جهت عسکریت و جنگجوئی هم کار طبقۀ مخصوصی نبود.

هکذا دهقانی در جامعه ئی که ذکر رفت دهقانی و کشت و کار اراضی هم بهیچ صورت بکدام طبقۀ معین تخصیص یافته نمیتواند چنانچه اعضای خانوادۀ آریائی و قتیکه بازمین و کشت بیشتر علاقه پیدا می کردند بلا استثنا به زراعت مشغول می شدند شدند. پس به این ترتیب آریائی های آریانا با وصف اینکه به خانواده و عشیره و عشیرۀ بزرگ و قبیله و ده و قریه تقسیم شده بودند تفرقه به معنی طبقات اجتماعی یاکست که پسان در هند دیده میشود در میان آنها وجود نداشت و یک فرد در عین زمان روحانی مرد جنگی و دهقان بود و بکمال درستی، مفهوم هر یک از کلمات فوق را در موقعش ایفا میکرد.

طبقه بندی جامعه که معمولاً در هند بنام (کست) یاد میشود وقتی صاحب مفهوم خارجی شد که آریائیهای مهاجر با عرق سیاه پوست هندی که آن را از خود پست تر تصور میکردند در اراضی شرق اندوس مواجهه شدند. تفرقه ئیکه در موقع جنگ و تهاجمات پیداشده بود با سیر فتوحات آنها بخاک پنجاب بیشتر شده و برای نگهداری خویش و خون خویش از لوث بیگانه در صدد برآمدند که از آنها بر کنار مانند. جنگ آریائی های آریانا وداسیوس های بومی هند طوریکه اقتضای هر جنگ است در نظام حیات آریائی های مهاجر تغیراتی بمیان آورد. محیط نو و علاقه با مردمان دیگر آن را معین تر ساخت چنانچه بالر اول فرق اجتماعی (برهمانا) روحانیون (را جانایا یا کشاتری یا) شهزادگان یا جنگجویان و "ویسیا Viscya" شهری ها و "سو درا" یعنی طبقۀ بومی اچوت ظهور کرد و تا امروز بکمال شدت دوام دارد.