فی ذکر سلاطین الهند من المعزیه

الحمدله(۲)الذی جعل العمالیک ملوکا و جوهر السطنت فی قوالب العباد مسبوکا والصلوات(۳)علی من ختم النبوة مسلوکاوالسلام علی آله و اصحابه الذین بسیوفهم دم الاعدا مسفوکا(۴).

اما بعد: چنین گوید بنده ضعیف ربانی منهاج سراج جوزجانی(۵)عصمه الله عن الرکون الی الفانی که این طبقه(۶) مخصوص است بذکر سلاطین که بندگان حضرت و چاکران سلطان غازی معزالدین محمد سام طاب ثراه بودند و در ممالک هندوستان بتخت سلطنت نشستند و سریر ان پادشاه بدیشان رسید همچنانکه برلفظ مبارک او رفته بود و پیش ازین تحریر یافتهاست میراث دار پادشاهی گشتند تارک مبارک ایشان بتاج ملک ارثی آن پادشاه متوج(۷)گشت و آثار انوار دین محمدی بواسطه دولت ایشان برصحایف اطراف و اکناف مملکت هندوستان باقی ماند و تا باد چنین باد.اللهم ارحم السلاطین الماضین و ایدنا بنصرة الباقین(۸).