نیاموخته بهتر

چشم ز معمای جهان دوخته بهتر

ارقام بهم خورده نیاموخته بهتر 

هر سرو که خم گشت نیفراخته اولی 

هر شمع که لرزید نیفروخته بهتر 

بر پیکر مردی که نه سر داد بمیدان 

از چادر زن کهنه کفن دوخنه بهتر 

مجنون چو سیه خیمه ازین دش فراچیده 

گلگون علم لالۀ ما سوخته بهتر 

از دامن پر اشک بجائی نرسیدیم 

این گوهر بیقدر نیندوخته بهتر 

شعر است متاعی که جهانست بهایش

دیوان گرانقدر تو نفروخته بهتر