میرک بلخی

ملا میرک خان متخلص به فکری از بلخ بود، که در عهد شاه عباس صفوی بایران رفت،‌و در آنجا بدربار صفوی قرب یافت، و از فضلای مشهور آن عصر بشمار رفت، و مخصوصا در نحو و صرف عدیل نداشت.(۴۰)سال در اصفهان بود و بسال (۱۰۶۱ه‍) در گذشت، و عمری بصلاح و تقوی بسر برد، طبع خوبی داشت، ازوست : 

نه دیده قطرۀ خون از جگر بر آورده 

بدیدن تو دل از دیده سر بر آورده 

بدور دیده نه مژگان بود که خار غمت 

بپاخلیده و از دیده سر بر آورده 

ز قد و چشم تو حیران صنع بیجونم 

که چون ز سرو تو بادام تر بر آورده 

پی نثار درت ٫٫میرکی٫٫ زدیدۀ دل 

هزار دانه لعل و گهر بر آورده (۲۵۳)