تینگویاتا ینگوطراز
از کتاب: طبقات ناصری (جلد ۱/۲)
، فصل تعلیقات
، بخش ترجمۀ مؤلف
01 January 1280
درطبقه ۱۶ ذكرالعاشر(ص ۳۰۸ج۱) بانيكو طرازمطابق ضبط نسخه خیلی طبع شده،ولی اصلا تینگو یا تاینگواست که طرازشهری بود دراقصای ثغورترکستان آ نسوی سیحون ازديك اسبیجاب (یا قوت وهفت اقلیم) اما تاینگوازامرای بزرگی قراخطانيان بود که بدست خوارزمشاه درجنگی بزری طراز در۶۰۷ھ اسیرو بعد ازآن درآب انداخته شد (جهانگشای جوینی) و قاضی شمس ... ن منصور بن محمود الاوزجندی را درمدح تینگو قصیده مشهوراست که مطلع آن اینست:
برخیزکه شماست و شرابست ومن وتو
آوازخروس سحری خاست زهرسو
و درمقطع آن گوید:
بستند کمرها وگشادند سراغج
میران خطا جمله بندرمان نينگو (۲)
درلباب الالباب تاینگوطرازهم مضبوط است. (ص ۱۱۲ج۱) بقول محمود کاشغری تیانکو دراصل لغت تورکی بمعنی حاجب بود. (ديوان لغات الترك(۳/۱۸۲)
(۱) لباب الالباب ج ۲ ص ۲۹۶ (۲) رباب ج ا ص ۱۹۶