سلیمه بیگم فصیحه ( جمیله اصفهايیه )
نام او جمیله بود و در اواخر قرن دهم واوائل قرن یازدهم زندگی میکرد چنانچه از تذکره ها معلوم میشود از اهل هرات بود .(۲) ولی در اصفهان بزرگ شده و در آنجا با حبیب الله ترک ازدواج نمود و در زمان اکبر شاه بغرض تجارت بهندوستان سفر کرد یعنی تذکر ه ها او را بنام جمیله اصفهانی و برخی باسم فصیحه یاد می کنند از این معلوم میگردد فیصحه تخلص اوست (۴) .
و این بیت ودو رباعی از فصیحه است :
جز خار غم فرست در گلزار بخت ما آن هم خلید د رجگر لخت لخت ما
رباعی
دیگر نه زغم نه از جنون خواهم خفت نه از دل غمیده بخون خواهم خفت
این گونه یییت ترگست خواب مرا در گور بیخبر چگونه خواهم خفت ؟
رباعی
روزییکه بعنوان وصل مهمان گشتم شرمنده ز انتظار هجران گشتم
زان چشمه حیوان که کشیدم آبی از زندگی خویش پیشمان گشتم