المهدی محمد بن ابی جعفرالمنصور

کنیت او ابوعبدالله بود، ولادت او در سنه احدی و عشرین و مائه  ، و او بزرگترین فرزندان منصور بود، و مادر او ام موسی بنت منصورالحمیری بود، منصور پیش از ترویه بیک روز فوت شد، مهدی را روز ترویه در سنه ثمان و خمسین و مائه  سی و هشت  اله بود که بیعت کردند ، و او را صاف حمیده بسیار بود،  رد مظالم کرد، و هر پنج نماز بجماعت حاضر شدی ، و جمله خزاین که پدرش منصور جمع کرده بود، همه را در خیرات صرف کرد، و مسجد حرام را وسیع گردانید ، و در عرصه عمارت آن بقعه مبارک در افزود ، و در سالیکه به حج رفت ، هشتاد هزار درم نقره نفقه کرد، ماورای  آنچه از یمن و مصر خرج  کرد، و بیمارستان ها به جهت بیماران و معلولان بنا نهاده ، و پسرش هادی بن مهدی با صد هزار سوار مواجب خوار ، و رای حشری و اتباع و اهل سوق ببلاد روم فرستاد، و از کفار روم چهل و پنج هزار مرد را بدوزخ فرستاد  و چندان غنایم بدست آورد، که اسپی بدر می ، وزرهی بدر می ، و بیست شمشیر بدرمی شد، و از غنایم و جزیه هر سال هفتاد هزار دینار زر بر اهل روم مقرر شد، و حکیم مقنع در عهد او خروج کرد، و مذهب تناسخ ظاهر گردانید و او مرد یک  چشم بود از ولایت مرو . مهدی حشم خراسان را نامزد قلعه او کرد، بحدود کش او را محصر گردانید ندو بکشتند ، و سر او به نزدیک مهدی فرستادند . و فوت مهدی در ری بود، روز پنجشنبه بیست و دوم ماه محرم ، سنه تسع  ( ۳ ) و ستین و مائه .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

( ۱ )اصل: اسلام ( ۲ ) اصل: حجرم. پ : محجوم یاقوت: حجون، جبل با علی مکه و عنده مدافن . 

( ۳ ) الکامل: کذا. مسعودی: سبع و ستین و مائه 

عباسیان طبقه(۴) (۱۱۱

و مدت ولایت او ده سال و یک ماه و نوزده روز بود، و گفته اند که یازده سال بود والله اعلم