سید حسن غزنوی
از کتاب: سلطنت غزنویان
، فصل شعرای زبان دری
از شعرای بزرگ و نامور عهد بهرامشاه می باشد دیوانی ضخیم دارد و اشعار او سخت دل انگیز و پخته و شیوا است بنا برعلتی از بهرام شاه رنجیده به مدینه طیبه رفت و در انجا قصیده شیوای نگاشته در بارگاه فرخنده نبوی صلى الله علیه وسلم قرائت نمود این بیت از ان قصیده است :
لاف فرزندی نیارم زد ولیکن ای حبیب
مدحتی گفتم و حضرت خلعتی بیرون فرست
این قصیده فخریه نیز از حضرت اوست :
داند جهان که قرة عین بیمبرم
شا یسته میوه دل زهرا وحیدرم