138

سید حسن غزنوی

از کتاب: سلطنت غزنویان ، فصل شعرای زبان دری

از شعرای بزرگ و نامور عهد بهرامشاه می باشد دیوانی ضخیم دارد و اشعار او سخت دل انگیز و پخته و شیوا است بنا برعلتی از بهرام شاه رنجیده به مدینه طیبه رفت و در انجا قصیده شیوای نگاشته در بارگاه فرخنده نبوی صلى الله علیه وسلم قرائت نمود این بیت از ان قصیده است : 

لاف فرزندی نیارم زد ولیکن ای حبیب

مدحتی گفتم و حضرت خلعتی بیرون فرست

این قصیده فخریه نیز از حضرت اوست :

داند جهان که قرة عین بیمبرم

شا یسته میوه دل زهرا وحیدرم