علی خان خټک

یکی از شعرای معروف دودمان خوشحال و پسر افضل خان است، که در اواخر دورۀ مغول به در حدود (۱۱۴۰ه‍) متولد و تا سال (۱۱۸۰ه‍) هم حیات داشت، علی خان بعد از چندی برادرش سعدالله خان بر وی چیره گردید و علی خان بسوی پشاور و اشنغر رفت ۱۵۶ و از آنجا در هند متواری گردید. 

علی خان دارای دیوان اشعار پښتو است که تا دو هزار بیت میرسد،و سبک خوشحال خان را پیروی میکند، ولی کمتر به سبک حمید و برادرش کاظم خان شیدا نیز میلان دارد، ازوست(۱۵۷): 

لټوم پخپله ورکه پسې هر مخ 

کوم غواص به راښکاره کا د ګوهر مخ