گهروار

جز ناله مر از دل بیمار چه خیزد

زین غمکده جز آه شرر بار چه خیزد 

آنجا که زبان را نبود قدرت گفتار 

از خامۀ بی درد سیه کار چه خیزد 

بسیار دویدیم وبجای نرسیدیم 

منزل چو نهانست ز رفار چه خیزد 

چون قسمت ما جز شب تاریک نکردند 

از تابش این گنبد دوار چه خیزد

ما حرف بشر پروری وحق وعدالت 

بسیار شنیدیم زتکرار چه خیزد 

دشمن چو نهانست بژرفای وجود م 

از ساختن باره ودیوار چه خیزد 

شام ومی مهتاب همه منتظرانند 

کز چین وخم دامن دلدار چه خیزد 

ای مرغ شباهنگ درین شام غم انگیز 

از ما وتو جز نالۀ خونبار چه خیزد 

از طبع دلاویز گهر ساز خلیلی 

جز شعر روان بخش گهروار چه خیزد