32

توصیفات

از کتاب: ترجمه فارسى (فردوسى پر چهار مقالے) تاليف پروفيسر محمود شيرانى ، فصل چهارم

در زلیخا با اسمای صفات ذیل بر میخوریم :

۱- سپهر و فا آفتاب هنر               ۲ - که ای گلشن حسن و خورشید چاه ۳- خرد مند لاوی چراغ بصر        ۴ - چراغ جهان يوسف ژرف ياب 

۵- هنرمند یوسف چراع ز من        ۶- سر افراز را حیل پاکیزه کیش 

۷- به لیبای پر مهر فرهنگ یاب     ۸- زلیخای مه پیکر پیش بین 

۹- نکونام يعقوب فرخ خصال       ۱۰ - رخ روشنش کیمیای جلال 

۱۱- نوای زلیخا بت سنگدل .


درین امثله اکثر مرکبات توصیفی قسمیست که آنرا اضافات تشبیهی ترکیب داده ولی در شاهنامه اضافات تشبیهی در نهایت قلت است و امثال مرکبات مانند کیمیای جلال ، گلشن حسن ، چراغ بصر ، چراغ جهان ، چراغ زمن چراغ دل و فرهنگ یاب ، در شاهنامه نایابند. در زلیخا مخصوصاً تشبیه چراغ عاسست ، که در شاهنامه مثالی از آن دیده نشد.

اگر زلیخا را با دقت ببینیم، در انتخاب اسمای صفات خوش سلیقگی خاصی رانشان نمیدهد ، برای مثال:

بنزدیکی خوان بدانش نشست    کشیدش سوخوان فرهنگ دست (ص۱۸۰) 

این شعر وقتی گفته شده که حضرت یاسین با حضرت يوسف نان میخورد

ولی برای و صف خوان: خوان دعوت ، خوان نعمت و دیگر صفات مشهورند ، شاعر از ان احتراز جسته "خوان فرهنگ" مینویسد ، و خواننده گرامی خود میداند که خوان را با فرهنگ چه مناسبت است ؟ 

که مسکین زلیخای فرهنگ جوی       بدین بنده خود سمه کرد روی(ص۱۳۰)

 این بیت حاکی از وضعی است که بر عزیز مصر ، بی گناهی یوسف روشن می آید ولی جهت دفع بد نامی بزلیخا سزایی هم نمی دهد، درین موقع زلیخا را " فرهنگ جوی " گفتن هیچ ذوق سلیم نیست .

اکنون چند مثال از شاهنامه بشنوید :

۱- چماننده ديزه هنگام گرد             چراننده کرگس اندر نبرد 

فزایندۀ باد آوردگاه                         فشانندۀ خون ز ابر سیاه

گرایندۀ تاج و زرین کمر                 نشاننده شاه بر تخت زر (۱/۳۵) 

۲- گراینده گر زوکشا بنده شهر         ز شادی بهر کس رساننده بهر

کشنده در فش فریدون بچنگ           کشند سرافراز جنگی پلنگه (۱/۳۹) ۳- پناه گوان ، پشت ایرانیان            فرازنده اختر کاویان 

سرافراز گردنکش پیلتن                  سزا وار هر شهر و هر انجمن خداوند نیروی فرزانگی                 نگهدار گیتی بمردانگی (۱/۴۷) 

۴- نبیره جهاندار کاوس کسی   دل افروز و پر دانش و نیک پی (۲/۲۷۴) ۵- خداوند دولت خداوند زور      جهانگیر و بخشنده بهرام گور (۳/۱۳۰) ۶- و زان پس شود شهر یار بلند    جهاندا رونیک اختر و سودمند (۳/۸۰) سخنگوی و روشندل و یاد گیر        خردمند و دانا و گرد ودبیر (۴/۷۷)

۷- جها ندار با داد و نیک و کنش         فشاننده گنج بی سر زنش 

فزایندۀ نام  و تخت قباد                      گرازنده تاج و اورندوداد (۴/۳۸)

درین امثله تر کیب اسمای صفات ، بوسیلۀ حرف عاطفه زیاد است ، که گاه گاهی در زلیخاهم دیده می شود ولی تراکیبی مثل نشاننده شاه - ستاننده گاه - فشانند : گنج - گزارندۀ تاج فزاینده نام در این کتاب کمتر است