زوبن طهماسپ

بن زوبن هوست بن راندینک بن منوچهر (۱)

چون بپادشاهی بنشست سران بن وتشکان را از ایران بتاخت و بیرون کرد، و گرشاسپ را از گرگان باز خواند و او سوی زابلستان رفت و آن ولایت را قهر (۲) کرد و تا هندوستان بگرفت و تا روزگار فرامرز بن رستم بن دستان اندران خاندان بماند و بندی برید از ارمینه سوی دجله و اندر سواد جوی کند که آنرا نهرزاب (۳) گویند و برآن بستانها ساخت و ضیاع (۴) بسیار و طعامها ساخت نوع نوع. و هر چه افراسیاب ویران کرده بود ، او آبادان کرد.