سو یا سون

سو درنگارشها کابرددارد، مگر سون درنگارش راه نیافته است. مولانا سروده است:

من گوش کشان گشتم از لیلی و از مجنون

آن می کشدم زان سو وین می کشدم زین سون

وجای دیگرمی گوید:

ز بی‌چون بین که چون‌ها شد

ز بی‌سون بین که سون‌ها شد

به سود زبان است که سون را هم به تمامی ازیاد نبریم.