فتح غزنین و کشته شدن جلال الدین
جلال الدین شخص دلاور و سلحشوری بود و از مادر خود شمسیه لودی درس آزادیخواهی و تجدید عظمت افغانی در طفلی خوانده بود، در بار مغول تمام قوای خود را به استیصال وی متوجه کرد، بازهم این مرد دلاور تمام کوهسار پښتونخوا از خیبر تا تیراه و اراضی جنوب کابل را تا غزنین بتصرف خود کشید، حتی در سال (۱۰۰۷ه) شهر غزنین را نیز از قوای اجنبی بقوۀ شمشیر گرفت و آن نواحی را به قبضۀ اقتدار آورد(۳۹) تاکه در سال (۱۰۰۹ه) مامورین مغول قوای زیادی را گرد آورده و هفت روز در غزنین باوی جنگ کردند، اخیرا درین جنگ جلال الدین که مردانه می جنگید از دست شادمان هزاره مجروح گردیده و به کوه رباط رفت، شریف خان اتکه حکمران مغول مراد بیگ نام را به تعاقب وی گماشته و آن شیر مرد مجروح را که سالها در مقابل قشون شاهنشاهی هند برای آزادی ملی خویش مردانه جنگید بکشتند(۴۰) و باین طور قوای ظالم مغول یک شعلۀ روشن کانون ملیت افغان را خاموش کردند، و کلۀ پر شور آن راد مرد افغان را نزد اکبر بدربار هند روان ساختند، و کمال الدین برادر دیگر جلال الدین هم پیش ازین در محبس ظالمانۀ اکبر افتاده و در آنجا جان داده بود(۴۱).