حکایت ۲۸

ترسانی را دیدند در بیابان در صومعه ، گفتند: ای عجب ! درین بیابان ، قرار گرفته یی ! قوتِ تو از کجاست؟ ترسا بدهن اشارت کرد گفت : هر که این چنین آسیا بدین موضع تواند نهاد ، بار این آسیا تواند فرستاد .

پیش از انک موكيب وجود خواجه فرو کوفت ، برگ مرکب خواجه بیفگند پیش بچهار هزار سال تا خواجه که قدم در میان امر و نهی نهد ، دلش بمرکب مشغول شود .

ابو حفص حداد گوید: این حدیث کیمیاست تا کرا دهند! اگر یک ذره از دولت این حدیث بر دریاها گذر کند، همه آبهای دریاها زلال شود . 

و اگر ذره یی قهر این حدیث بر آبهای زلال رسد ، همه همیم  گردد ، وزهر هلاهل شود . 

سجود التلاوة

عبدالله بن عباس میگوید که مردی بنزدیک رسول آمد و گفت : من بخواب دیدم ، که نماز کنمی از پس درختی و چنان دیدم که آیة سجده خوانمی در نماز. در سجده شدم ، درخت نیز در سجده آمد و می گفت :

اللهم اكتب لي بها عندک أجراً واجعلها لي عندک ذخراً ، وضع عنى

بيها وزراً واقبلها منى كما قبلت من عبدک داؤد عليه السلام .

فصل في سجود الشكر

قال الشيخ الامام ابورجا رحمه الله: مقام شکر مقام عزیزست . نوح را صلوات الله عليه ، در لباس شکر جلوه کرد قوله : انه كان عبداً شكورا. ما طوفان بلا بدو فرستاديم ، او جريدۀ شكر بما فرستاد . در عالم هیچ چیز بیش از عبرت نیست ، و هیچ چیز کمتر از دیده عبرت بين نيست . 

العبرة باوقار والمعتبر بمثقال . سجده شکرسنت است صدیق رضی الله عنه روایت می کند که مهتر صلوات الله عليه سجده شکر آوردی بهر کاری که بر مراد وی آمدی سبب آنست که چون کسی را شادی برسد ، عزیزی از سفر طاعت باز آید بسلامت ، یا زنی از رنج حمل راحت یابد یا از بیماری شفا یابد ، یا از مصادره خلاص یابد، یا از مکابره عیاران ایمن شود، یا کسی را چیزی غایب شده بود باز یابد : دوست دارم که خدایرا سجده برد و در نماز روا نباشد که سجدۀ شکر آرد ، که سجدۀ شکر در نماز نماز را باطل کند بیک روایت. از بهر آنکه : سبب شکر خارج است از فعل نماز ، بخلاف سجده تلاوت که نمازی بود .

نوع دیگر از سجده شکر آنست که میخواره را بیند با آلت فساد، ومعلوم او که رسول گفته : لعن الله في الخمر عشراً  ... الخبر . شکر آرد که خدای تعالی مرا از انجمله نگردانید. یا عتوانی را بیند که مسلمانی را می رنجاند، و رسول گفته است : من آذى مؤمناً فقد آذانى... الخبر . یا زنار داری را بیند ، سجده شکر آرد، که داغ مهجوری برمیان وگریبان ما ندوخته اند.

وبنزديک ابوحنیفه رحمه الله این سجده معتبر نیست و بمذهب شافعی معتبرست ، وبر تفصیل است: چون کیسه داری را بیند یا عوانی، سجده شکر آشکارا کند ، تا بود که عوانی بر دل وی سرد شود یا باری عوانی سبب عز خود نسازد ، وبديده ذل" در مسلمانان ننگرند و فرزندان خود را برعوانی کردن حمل نکند. و گر کسی شراب خورد بآشکارگی ، و علم فجور خود بر صحرا زند ، سجده شکر بآشکارا باید کرد ، و خبر داد ، تا بود که از معاملتِ خبیث خود شرم دارد.