تا ریشه کرده عشق تو در دل جوان شدم

تا ریشه کرده عشق تو در دل جوان شدم

محو تو گشتم و ز برِخود عیان شدم

همچون حباب سینه تهی ازغنایِ آز

تا فارغ از تلاطم طوفانِ جان شدم

تو در ذراتِ خانۀ جانم روان و من

در جستجویت از نظر خود نهان شدم

آئینۀ دل از نفس شوق پُرغبار

آب زلال گشتم و سویت روان شدم

از بس که پُر زجلوه حسن تو شد نظر

حیران صورت تو شدم نا توان شدم

فرق سخن زعالم معنای من نکرد

آنکه دُرت ندید که من در دهان شدم

واهِب هزار مرحله طی کرد در طلب

من از طلب گذشتم و محصول جان شدم