قدم قدم

به قله قلۀ عشقت پرید مرغ دلم

دمن دمن گل ناز تو چید مرغ دلم

ز باغ باغ خیالت رسید عطر تنت

ز مستی مستی ات از خود رهید مرغ دلم

به کوچه کوچۀ گوشم ترانه زمزمه شد

نوا نوای دف و نی شنید مرغ دلم

سما سما ز تغزل ستاره باران شد

ز شوق  شوق گریبان درید مرغ دلم

قدم قدم به تو نزدیک و بیرون از خود شد

ز   ذره   ذره   تعلق برید  مرغ دلم

ز باده بادۀ وصلت تنش به آتش شد

که قطره قطره می ات، سر کشید مرغ  دلم

خروش و جوش جهانِ عدم فسرد تنش

به سایه سایۀ  در تو آرمید مرغ دلم

به لرزه لرزه به زیر لبش ترانه سرود

نفس نفس به فراقت طپید مرغ دلم

به موج موج خروشان بیکران «واهِب»

گهر گهر شده، شد ناپدید مرغ دلم