پُست آدرس

پُست و آدرس هردو واژه های فرانسوی اند . پست همان دفترفرستادن نامه ها را می گویند. درزبان دری دفتر را پوسته خانه گفته اند . کسی که نامهارا می رساند ، پوسته رسان است و بستة نامه هارا پوسته می گویند . آدرس نشانی منزل یا دفتر یست که از آن یا به آن باید برده شود و نشانی فرستنده و گیرنده نیز آدرس گفته می شود . چی می شود که دفتر پست را دفترنامه رسانی بگوییم و پوسته رسان را هم نامه رسان بنامیم و پست یا پارسل را هم بسته بنامیم . آدرس نشانی نامه گیری شخص است که می تواند نشانی نامه گیری گفته شود.

غلبیل ، غربال وگربال و الک :

درفرهنگها غربال را چیزی گرد وسوراخ سوراخ گفته اند که برای پاک کاری دانه ها و آرد بکار می آید . والک را هم نامی از غربال شناخته اند . و غربال را دیگر شدة گربال فارسی گمان برده اند .

در زبان دری غربال را غلبیل می گویند ک برای پاک کاری دانه ها مانند گندم ، جو ، ماش ودیگر به کار می آید . فعل آن غلبیل کردن است . برای جدا کردن آرد از سبوس الک یا ایلک با سوراخهای خورد ترکارآیند است . و فعل آن ایلک کردن یا الک کردن است . سبوس پوست میده شده یا آرد شدة گندم وجو را می گویند که پس از بیختن در الک می ماند. درزبان گفتاری دری غلبیل کردن به معنای نقد وسره کردن مسایل اجتماعی نیز به کار می رود.

پوچ :

این واژه در فرهنگهای ایرانی به معنای بی مغز ، درون خالی و بیشتر درمورد خسته ها وسپس سخن و گفتارها ی بی معنا و یاوه و حرفهای باطل آمده است . مگر در زبان گفتاری دری پوچ دومعنا دارد:

یکی ، بی مغز و خالی و میان تهی غلبا درمورد خسته هاو بعض میوه ها .

دیگری ، سخن خلاف اخلاق و بی ادبانه . پوچ گویی ، سخنان خلاف اخلاق گفتن . پوچ گوی و پوچ زبان کسی که فحش و سخنان ناساز با ارزشهای اخلاقی می گوید.