وارونا

وارونا که او را رب النوع آسمان، تعبیر میکنند بزرگترین رب النوع آریائی و سرچشمه حیات بخشا و نیکوکاری بشمار میرفت و با اندرا که همیشه در جنگ و قتل و ستیز بود فرق کلی داشت نسبت به اندرای جنگجوی "وارونا" رب النوع باشکوهی بود که مقام رب الارباب بخود گرفته بود آریائی ها آفتاب را چشم، آسمان را لباس و طوفان باد را تنفس او تصور میکردند و ایجاد آسمان و زمین و باد را به او نسبت میدادند. عقیده داشتند "وارونا" همه چیز را میبیند و میشنود و نظام جهان را اداره میکند آریائی ها از اندر ا ثروت وفتح میخواستند و از وارونا التماس می نمودند که ایشان را از حزن و کدر وارهاند، ببخشاید و عفو کنند. یکی از سرودها که روح معتقدات آریائی را نشان میدهد چنین آغاز میشود.

"آنکه دو دنیای بدین وسعت را از هم جدا کرده "و ارونای" باعظمت است. آسمان را بزرگ و بلند آفریده ستاره گان را جدا کرده و زمین را وسعت بخشیده من بخود میگویم چه وقت به جوار وارونا ملجاء خواهم یافت؟ چه وقت با دل صاف اثرات رحمت او را خواهم دید؟ ای وارونا من میخواهم گناه خود را بدانم من از آنهای که میدانند پرسان میکنم تمام عقلا متفقاً بمن یک اب دادند که وارونا بر علیه تو قهر شده ای و ارونا این گناه بزرگ چه بوده که به سزای آن دوستت شاعر را میزنی؟ آن را به من بگو ای کسی که مغلوب نمیشوی و ذات خودت خودت را نگاه میکند آیا میشود که با این عرض عبودیت از گناه پاک شوم (کتاب هفتم سرود ٨٦ ترجمه بر گین)