اولهم معاویه

بن ابی سفیان بن حرب بن امیه بن عبدالشمس بن عبد مناف. مصطفی علیه السلام او را فرموده بود: اولیت هذا الامة فاعدل فیهم. این حدیث او را بران داشت تا با امیر المومنین علی رضی الله عنه بیعت نکرد، اجتهاد کرد تاویل حدیث بر عهدی (۱) بود که بعد ازعلی رضی الله اطلاق شدی ،او را خطا افتاد کنیت او ابو عبدالله بود و در سال پنجم از هجرت ایمان آورده بود ولادت او پیش از مبعث مصطفی علیه السلام بود به پنج سال و حرب میان او و علی دراز شد، مدت صدو اندروز بداشت نود مصاف شد،چون کار به حکمین رسید عمر و عاص با موسی اشعری کرد،و علی را از خلافت خلع کرد بران قرار که معاویه را هم خلع کند عمر و معاویه را نصب کرد بر خلاف آنچه قرار بود.علی رضی الله عنه بر خواست از جمع و جمله لشکر او و معاویه هم برخواست و جنگ قایم شد معاویه بشام رفت و علی کرم الله وجهه به عراق به رحمت حق پیوست جهان بر معاویه صاف شد. در ثنه اربعین من  الهجره و پیش از آن به بیست سال در عهد عمر و عثمان رضی الله عنهما امارت شام داشت و بعد از آن بیست دیگر ملک راند. چون حسن علی رضی الله عنه با او صلح کرد و امارت بدو پسرد کوفه به مغیره بن شعبه سپرد کوفه به مغیره بن شعبه داد و بصره و عراق و خراسان به عبیدالله عامر داد و او جبال غور را فتح کرد و باز آمد و به مرو در گذشت پس خراسان را به عبید الله (۲) زیاد داد و او ببلاد ماوراء النهر و تخارستان غزو کرد و در ایام معاویه بلاد روم و روس بکشادند و لشکر اسلام هفت سال آنجا بود و از بلاد ایران بلخ و کش و نخشب و سمر قند فتح شد. و به جهت یزید بیعت بستند

(۱)اصل: بر عهد می بود (۲)اصل:عبدالله طبری و غیره :عبیدالله .  

امویان طبقه(۳) (۹۴)

وفوت معاویه به دمشق بود در سال سنه ستین و او مرد بلند بالا بود. وشگرف اندام او سپید پوشت،چون بخندیدی لب زیرین او باز گشتی و سه پسر داشت :یزید و عبدالرحمن و عبدالله .و مدت عمر او هفتاد وهشت سال بود و بیک روایت هشتادو پنج سال بود. والله اعلم بافعاله و احواله خیر هما و شرهما. رضی الله عنه.