شیخ عزالدین محمود کاشانی

از کتاب: از کوچه عرفان

از جمله آداب سماع آن است که اخلاص نیت بر حضور مجمع سماع مقدم دارند و باز جویند که باعث بر آن چیست ؟ اگر مطلوب نفسانی بود ، از آن احتراز واجب گردد . و اگر در آن شیخی یا مقدمی که حضور او مغنم بود حاضر باشد یا اهل سماع اخوان موافق و طالبان صادق باشند ، توفیق چنین صحبتی غنیمت باید شمرد و اگر معلوم بود که مجمع سماع مشتمل است به بعضی محرمات و منکرات چون لقمۀ ظالمان و اشراف زنان ، یا منکروهات چون حضور کسی جنسیت باین طایفه ندارند ، مانند متذهدی که او را ذوق سماع نبود و بنظر انکار نگرد و یا صاحب جاهی از ارباب دنیا که با او به تکلیف و مدارات باید بود  یا حضور کسی که به تکلیف اشهار وجد کند و به تواجد کاذب وقت بر حاضران مشوش گرداند. طالبان صادق را اجتناب از حضور چنین جمعی لازم بود . و شرط آنست که چون شخص حاضر مجلس سماع شد به ادب نشیند و سکون وو وقار قوت امساک بود حرکت نکند خصوصآ مشایخ و به اندک لعمه ییاز لعمات وجد مضطرب نشود و به کمتر مذقۀ از رحیق حال تساکر ننماید و شثهات و زعقات به تکلیف و تصلف نزند.*۱۳۶

۴-روزبهان بقلی شیرازی : سماع سماع حق است و سماع از حق است و سماع در حق است و سماع برحق است که اگر یکی از آن اضافت با غیر حق کند ،کافر است و راه نا یافته است و شراب وصال در سماع نا خورده است *۱۳۷.