جشنسب بند

و او جشنسب بنده بن بهرام جسنس 4   بن مردانشه 5  ابن منوچهر بن 6 آذرجسنس7  بن نرسی بن بهرام بن اردشیر بن شاپور بن یزد جرد الاثیم8 بود، واو (را) به میسان 9

------------------------------------------------------------- 

1-این خاج مقدس را در سنه614م در عصر هراکلیوس (هرقل) سرداران لنکر خرو پرویز سلمانی بعد از فتح بیت المقدس به تیفون آوردند. و درسنه 629م در عصر بوران دخت آنرا مسترد کردند و جشن بزرگی باین مناسبت در بیت المقدس گرفته شد(ساسانیان 621)

2-هردژ:نفرستاد.

3-هردو: حسده(بدون نقطه) مجمل: خشنسفنده؟ طبری: جشنسده مس بنن عم ابرویز. حمزه: جشنس بنده مسعودی : فیروز خشنس البیرونی فیروز بن حمرا محسس بن مرکله بن منوزاد ملقب به حوسدید(آثار122) بیرونی: به حوالۀ حمزه از سیر الکبیر: خشنش بنده= فیروز خشنسب بنده. مرحوم بهار می نویسد: این صور نام از گشتسپ  بنده ماخوذ است که جشنسفنده معرب و مخفف آن است .(حواشی مجم 82)

4-اصل:حسس؟

5-اصل:مردالحسه:

6-اصل : ممودین

7-اصل:ادرحس؟

8-اصل:بن الاثیم؟ در نسخه ب تمام این نامها مغشوش و لایقر است.

9- هردو: هسان؟ میسان بقول مستوفی از توابع بصره است (نزهة 40) در تاریخ الیعقوبی (1ر142)گوید: دکان مقدمه بالاهواز در بلعمی هم میسان است.

پروردند، و چون بپادشاهی بنشست و تاج بر سر نهاد گفت: این تاج بسر تنگست، 1 و آنرا بفال بد گرفتند و دو ماه بیش امان نیافت و بمرد.2