چرا؟

ای سرو قد مه جبین از من چرا رنجیده ء

ای گلعذار نازنین از من چرا رنجیده ء

ای یوسف گلپیرهن ای خسرو شیرین سخن

ای دلبر نازک بدن از من چرا رنجیده ء

ای رشک ماه آسمان ای غیرت حور جنان

 مقصود دل آرام جان از من چرا رنجیده ء

ای دلبر دلسوز من ای ماه شب افروز من

شد تیره از غم روز من از من چرا رنجیده ئ

ای سرو سیم اندام من ای دلبر خود کام من

هر گز نبردی نام من از من چرا رنجیده ء

ای سست عهد سخت دل ای دلبر پیمان گسل

ای ر شک خوبان چکل از من چرا رنجیده ء

جانا تنم قربان تو مردم من از هجران تو

دست من از دامان تو از من چرا رنجیده ء

خورشید انور روی تو قوس قزح ابروی تو

مشک ختن گیسوی تو از من چرا رنجیده ء

شیرین شده مفتون تو لیلی شده مجنون تو

«محجوبه » دل چر خون تو از من چرا رنجیده ء