اوستا

 مطالعه اوستا از نقطه نظر ادب چنین ایجاب می نماید که پیش از هر مطالب از «گاتها» صحبت شود, ولی چون « گاتها» جز فصلی از یکی از کتب مشتمله اوستای حاضره نمی باشد مختصرا کلمه اوستا را من منحیث لغت شرح داده, بعد از اجزای کتاب قدیم نام می بریم و سپس به اصل مطلب می پردازیم کلمه اسوتادر متون مختلف به صور «اپستاک – اوستاک- اوپستا- ابستا – افستا» امده و آن را به اشکال مختلف ترجمه کرده اند. مهمترین ان نظریۀ پروفیسور «اندراس» است که کلمۀ «اوستا » یا «اوستاک» پهلوی را از «اوپستاک» مشتق دانسته و اساس و بنیان و متن اصلی ترجمه کرده است . معمولا کلمۀ «زند» را هم به اوستا, پیوست می کنند ، اصل کلمه « زند» از «از انتی» اشتاق یافته و معنی آن شرح , بیان و ترجمه می باشد و ان کتب پهلوی را ر بر می گیرد که بار اول اسوتا بدان ترجمه شده است. «پازند» شرحی است که برای ترجمۀ کتب اوستایی پهلوی به زبان دری نوشته اند و پازند« بر گردانیدن» باز گردانیدن و ترجمه ثانی« را گویند ، اسوتا مرکب از پنج کتاب یا جزوه های ذیل است: 1- یسنا 2- ویسپرد 3- وندیداد 4- یشت ها 5- خورده اوستا که بعدا از انها بحث خواهیم نمود.