شَنگ

شنگ ، زیبا وشوخ طبع را می گویند که امروزه با شوخ یکجا به کار میرود ؛ مانند :

این واژه درگذشته تنها به کار می رفته است .

ابوالموید بلخی گفته است :

عید شد دیگرکه آن دلدارشنگ

بهر کشتن جامه ها پوشد زرنگ

واژۀ بازپسین مصرع دوم را می توان ز رنگ خواند ، یعنی ازرنگ (فریب وحیله ) وهم زرنگ با زی زبردار ( صفت) به معنای مکار وحیله گر بودن وزرنگی و حیله گری کردن است.