وصالی بلخی
از کتاب: تاریخ افغانستان در عصر گورکانیان (تیموریان) هند
میرک وصالی از ظغای بوغه مضافات نهر سمانه بلخ و سادات آنجاست بحدت طبع سلیم و سرعت فهم معروف بود، نستعلیق را خوب می نوشت، در مدح عبدالله خان قصائد مدحیه گفت، از شاگردان مولانا مشفقی است، در سنه (۹۸۳ه) بقائی مؤلف مجمع الفضلاء با او ملاقات کرده بود ازوست:
صبح که بهر بزم می سوی چمن شتافتم
نرگس می پرست را دست بکاسه یافتم(۲۸۲)