میر بابر

از سادات سرپل و برادر میر چوچک علمی است. وی طالب علم و شاعر خوب بود ازوست: 

بشام غمت دود آهی که دارم 

از آنست روز سیاهی که دارم 

بدعوی عشقت چنان سربلندم 

که بر عرش شاید کلاهی که دارم 

ز بیداد خوبان بداد دلم رس 

توئی در جهان پادشاهی که دارم 

طریق وفا پیشه کردم چو بابر 

همین است سوی تورانی که دارم (۳۶)