اتن و رقص
قراریکه از بیانات سرودها معلوم میشود در عصر ویدی و پیش از آن مردان و زنان اتن می انداختند و رقص میکردند ولی معلوم نمیشود که زن و مرد یکجا هم رقص می نمودند یا نه. این طوریکه امروز در میان قبایل افغان و نورستانی معمول است عیناً به همین رویه در عصر وید در میان آریاهای آریانا معمول و مروج بود. جوانان آریائی کاکل های دراز خویش را با روغن چرب کرده و در حالیکه خویش را با گلهای قشنگ خو د ر و زینت میکر دند، دسته دسته آواز خوانده به میدانهای انن حاضر میشدند. اتن مانند امروز عموماً در هوای ازادو در میدانهای عمومی بعمل می آمد چنانچه واضحاً در کتاب دهم سرود ٧٦ فقرۀ هشتم یک جمله چنین میگوید "گرد ضخیم مانند مردانی که اتن می انداختند بهوا بلند میشد" اتن جنگی عبارت از همین اتن عادی بود که در آن نفری به تعداد زیاد شامل میشدند. این اتن با آواز نهیب دهل بهترین وسیله ئی بود که جوانان را در میدان جنگ گرم میساخت.
در عصر و یدی رقاصه هائی که بیشه آنها رقص بود هم وجود داشت در موقع اجرای مراسم عروسی و دفن مرده رقصهای مخصوص معمول بود. در بعض جاها به رقص دختران جوان هم اشاره شده.