ویسی هروی

از شعرای صاحب دیوان است که به کاتبی مشهور بود، و بمعنی ساغری هروی به حرمین شتافت ویسی یک تذکرۀ مذکر احباب را بسال (۹۸۳ه‍) بقلم خود نوشته که این نسخه در کتب خانۀ برلین موجود است از اشعار اوست: رفتم بسیر باغ و‌طواف بنفشه زار آمد زهر بنفشه مرا بوی زلف یار مدام چهره ام از خون دیده رنگین است گلی که چیده ام از باغ عاشقی این است مگو بنظم تو تحسین نکرد ویسی یار که یک تبسم او صد هزار تحسین است (۲۸۵)