همت سیستانی

پسر ملک حمزه است که از سیستان بهندوستان رفت و در آنجا بدربار شاه جهان تقرب جست و شخصی بود عالم و ادیب از اشعار اوست: روشندلان بخند نکردند روشناس در شب چراغ آئینه خاموش می شود نسبت فخر ز نقص گهر و کم خردی است چون نگین چند توان زیست بنام دگران (۲۸۹)