الثانی عشر زوبن طهماسپ
درتاریخ طبری زو بن طهماسپ بن منوچهر( ۴ ) میگوید. اما در تاریخ مجدول ( ۵ ) می آرد : که زو بن کیخم بن زو بن هوشب،بن تامل نوک ، بن درسر بن منوچهر بود. واین زو در اصل زابست ( ۶ ) و چون او پادشاه شد، گرشاسپ را که از بنو اعمام او بود، لشکر کش خود کرد، و اسم او بیک روایت همین سام بن نریمان بود ( ۷ ) و طهماسپ بن اشک بن زو بن مارح بن منوچهر بود، چون او بتخت نشست، هر چند که افراسیاب خراب کرده بود، جمله عمارت کرد، و در عهد او از آسمان بار انها بسیار بارید، و از دجله و فرات جویها کشید ، و دیه ها بنا کرد، و قصاب بفرمود تا آبادان کردند، و هفت سال خراج از رعیت بکلی بر گرفت و ببخشید تا جمله جهان معمور گشت و درختان بسیار و میوها هر جنس از کوهها بیاورد، و سپر غم ( ۸ ) کشت، و حلوا هائیکه پیش ازو نبود بفرمود تا بساختند. و مدت سی سال پادشاه بود و در کذشت
___________________________________________________________________
(۱)اصل: منوچهر آمد، پ : مانند متن . ( ۲ ) ر: ۱۲. ( ۳ ) کلمات ( ری مدت ) در اصل مغشوش است. از ( پ ) گرفته شد. ( ۴ ) طبری ( ۱ : ۲۳۵ ) زو بن طهماسپ. یا: زاب بن طهماسفان. آثار البیرونی ( ۱۰۴ ) : زاب بن تهماسب بن کمجهوبر بن زو بن هوشب بن وید نیک بن دوسر بن منوشجهر. مجمل ( ۲۸ ) زاب طهماسپ ( زو ) پسر نودر . یا : پسر طهماسپ بن منوچهر. مروج مسعودی ( ۱ : ۱۴۰ ) زوبن بهاست بن کمجهور بن عداست بن رایریج بن راع بن ماسر بن یود بن منوچهر الملک
تاریخ سیستان زو طهماسپ . فردوسی : ندیدند جز پور طهماسپ زو که زورکیان داشت و فرهنگ گو
ابن خلدون ( ۲ : ۱۵۷ ) زومر بن طهمارسپ و یقال راسپ بن طهمارسپ. ( ۵ ) از مآخذ مهمه مولف است ر : (۱)
( ۶ ) اصل: زایست . ( ۷ ) تاریخ سیستان : نریمان ابن کورنگ از نبیره گرشاسپ. اسدی در گرشاسپ نامه : نریمان پسر گورنگ که را در گرشاسپ بود. اما گرشاسپ بقراربیان اسدی: بن اثرط بن شم بن طورک بن شیدسپ بن طور بن جم بود
سپر غم یا اسپر غم : ریحان و گل و سبزه ( فرهنگ نو بهار (۸)