بایزید پورانی هروی

پوران قریه ایست که در اطراف هرات واقع است و این خانواده از زمانهای قدیم دران سکونت داشتند، و ارباب تقوی و شهرت و نفوذ و اعتبار بودند، و مولانا جامی در نفخات اجداد اورا ستوده و احوال ایشان را نوشته است. 

بایزید نیز مرد هنرمند و شاعر و فاضل بود، نستعلیق را بروش ملا اظهر خوب می نوشت و کتیبۀ محراب مسجد جامع قدیم بخارا بخط اوست . 

بایزید مدتها در هرات و بخارا بود و از آنجا به سند رفت و بعد از ۹۰۰ ه‍ بدربار امرای ارغونی تهته رسید و اعتباری  عظیم یافت و این خانواده در سند گهوارۀ نشر ثقافت و ادب و هنر گردید، و اشخاص بسیار معروفی از آن بر آمدند. 

از اشعار بایزید است : 

از ره دیرم بمسجد زاهدی ناگاه برد 

من نمیرفتم بدانجا او مرا از راه برد (۳۵)