اما کتاب های خاص بر معما در زبان دری
شرف الدین علی یزدی متوفا (۸۵۰ه) کتاب ملل مطرز را درفن معمور لغز نوشت که برای ذوقمندان این فن در زبان فارسی یگانه راهنما و مورد استفاده بود و همو کتاب خود را تلخیص کرده و منتخبی از آن ساخت.
و بعد از و در خراسان باین فن توجهی شد و میر حسین معمایی بن محمد حسینی نیشاپور متوفا(۹۰ه) برای میر علی شیر نوایی رساله معما نوشت و پیش از او نور الدین عبدالرحمن جامی متوفا (۸۹۸) ه رساله صغیر و کبیر خود را بر معما نوشته بود که مصطفی بن شعبان صروری متوفا (۹۲۶ه) انرادگ شرح کرد و بعد ازین این رساله ها نوشته شد:
شرح مصطفی سروری بر رسالۀ معمای جامی در سنه ۹۴۱ ه
شرح مصطفی سروری بر رساله میر حسین معمائی
شرح رساله علی مر برمعما .
شرح سروری بر همین رساله معمای علی گرده ۹۰
شرح همین رساله از شیخ محمد بدخشی
شرح همین رساله از یوسف متخلص بیدیعی
الفیه سید شریف معمایی در معادرسنه ۹۰۸ه
شرحی بر معمای میرحسین معمائی از ضیاء الدین شفیعی .
شرحی بر همین رساله از عبد الرحمن بن احمد جامی
شرحی بر همین رساله از عبدالرحمن بن احمد جامی .
شرحی بر همین رساله از سیفی بخاری
شرحی بر همین رساله از ابراهیم بلندی ادرنوی متوفا۱۰۳۵ه
شرحی بر همین رساله از محمد بن علی یوندا کی بنام سلطان عبدالعزیز بهادر.
شرحی بر همین رساله از خواجگی بلخی
رساله معما از معین الدین بن احمد بلخی مصری متوفا در مدینه۱۰۴۰ ه و این رساله غالبا زبان عربی است .