الرابع بهاءالدین طغرل(السلطانی)المعزی
ملک بهالدین طغرل نیکو سیرت۰بود)بغایت منصف و غزسیب نواز و بتواضع آراسته واو از بندگان قدیم عهد سلطان غازی معزالدین واتلدنیا بود واو را به تربیت بزرگ گردانیده بود و حصار تهنکر که ولایت بهیانه(۲) بود بدان رای مضاف بوده است چون فتح کرد بدوتفویض فرومود او آن بلاد را معمور گردانید و از اطراف هندوستان و خراسان تجار و معارف روی بدو نهادند جمله را خانه و اساباب می بخشید و ملک ایشانن میگردانید تا بدین سبب نزدیک او ساکن میشدند چون سکونت قلعه تهنکر(۳۹ او را حشم او را موافق نیامد در ولایت بهیانه شهر(۴)سلطان کوت بنا کرد و اندران جا سکونت ساخت و بطرف کالیور(۵)مدام سوار میرفستاد و بعد از انچه سلطان غازی از بالای حصار کالیور باز گشت او را فرمودککه این قلعه ترا مسلم می باید کرد.بدین اشارت بها الدین طغرل فوجی از حشم خود بپای قلعه کالیور ساکن کرد و بنزدیک قلعه بردو(۶) فرسنگی حصار بنا کرد تا سوار مسلمانان شب آنجا باشند و هر روز بپای قلعه میتازند.
مدت یکسال برنی قرار بودند چون کار براهل(قلعه)کالیور تنگ شد به زندیک سلطان قطب الدین رسل فرستادند و قلعه بسلطان قطب الدین دادند و میان ملک بها الدین طغرل و سلطان اندک(ملایه)غباری بود و ملک ببهالدین طغرل بس نیکو اعتقاد بود و از وی در دیار بهیانه آثار خیر بسیار ماند و در گذشت و برحمت حق پیوست. رحمه الله علیهم.
(۱۹ راورتی:ملک بهاالدین طغرل المعزی السلطانی(۲۹ اصل:و حصار ستکیر که ولایت بهتانه بود. بوی مضاف.پکبتهانه،بهیانه در ۵۰ میلی جنوب غربی آگره واقع است(ایلیوت ۲:۳۰۱).(۴۹ اصل:تهنکیر.راورتی:تهنکیر:که اکنون قلعه ئی بنام تهنگره در ۱۵ میلی جنوب بیانه موجود است(کتاب راههای هندکص ۱۹ تالیف سیلی)(۴) اصلکبهتانه.مط:بهیانه شعر سلطانکوت. دریکی از نسخ خطیکسایلکوت.راورتی:بهیانه شهر سلطانکوت.(۵)مط:کالیوان.راورتی:کوالیار.(۶)اصل:قلعه می برد و فرسنگی.
(۴۲۱) طبقه(۲۰) سلاطین هند
و بعد ازین ذکر ملوک خلج که زا جمله دولت سلطان کریم قطب الدین رحمه الله بودند و در اعداد بندگان سلطان معزالدین محمد سام طاب مرقدهم درین طبقه آورده میشود.تا خوانندگان را برذکر تمام ملوک و امرا هندوستان اطلاع افتد و نویسنده را بدعای خیر یاد ارند ودوام دولت سلطان زمان وشهنشاه اهل ایمان نصارالدین و الدنیا سلطان حال را از حضرت واجب الوجود دزخواهد(۱) ملک تعالی آن دولت را تا قیام قیامت باقی داراد.