غمگین

میر عبدالمجید خان در سال ۱۲۵۳ تولد یافته و در سال ۱۳۴۳ قمری وفات کرده است. تمام عمر خود را به امر تولیت و تدریس در مزار سلطان سید احمد کبیر قدس سرّه گذرانیده است. در شعر قدرت خوبی داشته غزلیات زیاد نوشته ولی همه غزلیات او عشق و به تصوّف آمیخته است.

مرد باید که کند سعی به غمخواری دل 

تا شود مشکلش آسان به مددگاری دل 

بگذرد از سپر چرخ نهم تیر دعا

گر قدی همچو کمان خم شود از زاری دل 

مخزن سرّ دعا در بدن بنده دل است 

پاسبانی شود آن گنج ز بیداری دل 

از کرم شاد نما این دل غمگین یارب 

تا به سامان رسدم کار ز سرداری دل