قلف یا قفل
از کتاب: زبان د آری
زبان دری مانند سایر زبانها خصوصیتی دارد که باگذشت زمان جای بعض حروف را عوض می کند.درقلف هم همین کارشده است. این واژه قفل بوده که قلف شد .
مولانا میفرماید:
در سایهٔ آن لطف تو، آخر گشایم قلف تو
در سر نشسته الف تو، زان طرهٔ آویخته
زبان دگرگونی پذیر است . چقدرسرسختی نشان دهیم و جلو دگرگونی طبیعی زبان را بگیریم ، حال آن که خواه مخواه واژه کوته قلفی را همین طور می گویند و می نویسند.